A ja w imieniu swoim i Szulera chciałbym gorąco podziękować wszystkim za przybycie na zlot, za wytrwałość podczas pokonywania trasy oraz wyrozumiałość dla błędów, które jako organizator - debiutant, popełniłem całe mnóstwo (do dziś np. śni mi się po nocach Adam, którego przez nieuwagę zostawiłem na Orlenie w Pieszycach - sorki
)
Myślę, że udało się pokazać kilka charakterystycznych dla tego regionu obiektów, chociaż nie wszystkie postoje na trasie zostały zrealizowane - trochę dlatego, że samochodem nie jeździ się tak szybko i nie wszędzie można wjechać tak jak motocyklem, pod który pierwotnie ustawiana była trasa. Przejechaliśmy jednak całe Góry Sowie, od doliny Bystrzycy na północy do Przełęczy Srebrnej na południu, zaliczając jeszcze dwie z trzech przełęczy w środkowej części Gór - Walimską (to ta gdzie były odcinki brukowane i gdzie nawigacje się myliły
) i Jugowską (to ta z odcinkiem bardzo dobrego asfaltu). Została jeszcze Woliborska - ale ta może innym razem. Starałem się też przejeżdżać w pobliżu miejsc charakterystycznych dla regionu i wskazywać je paluchem przez okno samochodu. Mam nadzieję, że zauważyliście zabytkowy wiadukt kolejowy w Ludwikowicach Kłodzkich, widok na górny Jugów z Przełęczy Jugowskiej, widok Srebrnej Góry na zboczu pod Twierdzą, katedrę w Bielawie, koło której przejeżdżaliśmy, czy wieżę widokową na Wielkiej Sowie, widoczną na wprost, kiedy jechaliśmy z Grodna przez wioskę Glinno.
Zlot ten potraktowałem historycznie - stąd zwiedzanie Zamku Grodno i Twierdzy Srebrnogórskiej (trochę pobieżne, bo nastąpiły znaczne poślizgi w czasie, ale mam nadzieję, że widok z Donżonu Wam to wynagrodził) oraz dwóch z siedmiu odkrytych punktów niemieckiego systemu "Olbrzym" - jednej z największych tajemnic Gór Sowich. Oczywiście miejsca te to tylko drobna część z tego, co można jeszcze w górach tych obejrzeć i uważam, że w przyszłości można by zrobić uzupełnienie p.t. "Góry Sowie II"
i zwiedzić kilka miejsc związanych z "walońską" genezą tego regionu, a więc wydobyciem kruszców, przemysłem (są tu muzea kolei sowiogórskiej, techniki, prawdziwa kopalnia węgla kamiennego czy zabytkowa elektrownia na zaporze w Lubachowie, którą widzieliście, ale przy której zabrakło czasu, aby się zatrzymać).
W każdym razie jeszcze raz
WIELKIE DZIĘKI za przybycie, a ponieważ nauczyłem się sporo na temat organizacji takiej imprezki, jeśli dacie mi szansę, chętnie piszę się na zorganizowanie kiedyś znowu zlotu w zjeżdżonych przeze mnie gruntownie wzdłuż, wszerz a nawet naokoło Sudetach
Ale w przyszłości - kto wie. Żebym tylko miał motocykl, bo ciągać za sobą grupę samochodem omijając trudno dostępne, ale przez to najfajniejsze miejscówki i jeszcze tracąc kupę czasu, bo ani skrócić gruntową drogą, ani dać ostrzej po garach - to kiszka. Dacie wiarę, że pierwszy, najłatwiejszy odcinek naszej drogi, który liczyłem autem pokonać w tym samym czasie jak motocyklem (dlatego autem nawet go nie sprawdzałem, a szkoda...), zajął 45 minut, a motocyklem zajmował tylko 30 
to już na tamę nie starczyło czasu - tylko przejechaliśmy koło niej i zaliczyliśmy krętą drogę wzdłuż brzegów jeziora - ech, żebym ja miał tam motor - iskry by szły z podnóżków 
) - sceneria nadająca się do dobrego horroru, a co najmniej do gier Doom albo Quake. Jedziecie drogą 30 metrów obok Muchołapki i jej nie widzicie - tak sprytnie jest umieszczona. A tu ani ptak nie zaćwierka, ani żywego ducha nie ma, zwłaszcza że trafiłem tam pod wieczór - oświetlenie potęgowało efekt, zwłaszcza, że znałem legendy na temat tego miejsca i wydało się, że armia cieni spoziera z otchłani podziemi góry 
Tylko, ze ja nie piję 